Türkiye’de BABA’ların durumu ….

Dün BABALAR GÜNÜydü, bir çoğumuz Babalarımıza yaşasalar da, bu dünyadan ayrılsalar da sevgimizi ilettik.

Bugün sabah radyoda bir anketin sonucunu dinledim, akşama bunu yazacağım dedim ve yazıyorum.

O kadar atıp tutuyoruz falan ya, aslında TÜRK ERKEĞİ babalıktan sınıfta kalmış durumda.

Bunu ben demiyorum, bakın TÜRKİYE’de Çocuğa yönelik aile içi şiddet araştırması yapmışlar.

SONUÇ …

Türk erkekleri ÇOCUK bakımında, sorumluluk almada ve çocuk ile vakit geçirmede öyle düşük puanlar almışlar ki.

Mesela, Türk babaların sadece %3,4’ü çocuğun altını değiştiriyormuş. Yüzde 6,9’u çocuğunu yıkıyor, %27,8’i çocuğuyla oynuyormuş.

Eve, eşe yardım mı?

Türk Babaların, eşlerin sadece % 2,1 ‘i çamaşır, % 2,8’i bulaşık yıkıyormuş.

Bu sonuçları garip bulabilirsiniz ama araştırma Türkiye’yi örnek alabilecek 12 ilde, 4.000 baba ile yapılmış.

Çocuğu ile beraber gezen baba oranı %30, çocukla birlikte kitap okuyan baba oranı %8, çocuğunun kreşi / okulu ile ilgilenen baba oranı %8, çocuğunu ders çalıştıran baba oranı %9.

Anneler ile karşılaştırıldıklarında oranlar bir FELAKET, Mesela;

Birlikte parka gitmek – Anne %80, Baba – %12
Birlikte evde oynamak – Anne %73, Baba – %11
Birlikte konuşmak, dertleşmek – Anne %88 – Baba – %8
Birlikte yemek yemek – Anne %92 – Baba %3

Bunun sonucu sadece matematik kalmıyor biliyor musunuz, araştırmanın esas soncu ne?

Bu şekilde yetişen çocuklarda suç eğilimi artıyor, sorumsuz oluyor, babanın evdeki ilgisizliği, birlikte bir şey yapmaması çocuğun gelişiminde çok sıkıntılı dönemler yaratıyor.

Çocuk babasıyla konuşamıyor, dertleşemiyor, birlikte bir şey yapamıyor, bütün yük annesinin sırtında, ve anne tabi ki baba görevini yapamıyor.

Bunu araştırmalar söylüyor, şiddet eğilimli çocuklarda gözlenen sonuçlar ve araştırmalar.

O yüzden ANNE veya BABA olmak işin KOLAY tarafı, önemli olan o çocukları BİRLİKTE hayata hazırlamak. Sorumlulukları birlikte paylaşmak ve çocuğu bir BİREY kabul edip, onu topluma kazandırmaya çalışmak.

ANNE ve BABA olmanın bir okulu yok, bizler genelde gördüklerimizi veya kendi yaşadıklarımızı örnek olarak yaşayan insanlarız. Benim babam yapmadıysa, ben de yapmıyorum AMA artık zaman değişti.

ÇOCUK yetiştirmek için hepimizin öğrenmesi gereken şeyler var ve bu konuyla ilgilenen çok insan var, ANNE ve BABA olmayı kendi bildiklerimize göre değil, cidden eğitim almış insanlar ile konuşarak geliştirmeliyiz diye düşünüyorum.

Sevgilerimle,