Keşif duygusu

Eskiden bilmediğim, daha önce gitmediğim bir ülkeye gittiğimde,
Önceden çalışmamı yapardım ve zamanımı ona göre ayarlardım.
Ukalalık gibi algılanmasın,
İşim dolayısıyla sanırım yanlış bilmiyorsam 74 ülkeye gitmişim,
Bunlardan 23’ü Afrika, geri kalan da diğer ülkeler.

Bu ülkelere, şehirlere de gittiğimde
Bazen 2 3 gün, bazen daha fazla kalmışım.
O yüzden yaptığım planları işimi etkilemeden önce,
Kendimce bir KEŞİF listesi hazırlar.
Ülkenin durumuna göre,
Bazen toplu ulaşım araçları ile bazen taksi, tuktuk kiralayarak,
Planımdaki yerleri gezer ve mutlaka fotoğraf / video çekerim.
Döndükten sonra da o şehir ile ilgili pratik bilgileri
Web sitemde yayınlarım.

Bu konuya şunu anlatmak için böyle bir giriş yaptım.
Çok sevdiğim bir arkadaşımla dün sohbet ederken,
Seni orada en mutlu eden şey ne ki bu kadar seviyorsun deyince,
Düşündüm.
Bana göre KEŞİF duygusu beni burada çok DİNÇ tutuyor.

Daha önce zamanım kısıtlı olduğundan,
Koştura koştura bir şeyler yapardım.
Bir de sosyal medyada çok aktif olduğum için,
Sanki bir görevmiş gibi,
Her şeyi yayınlardım.
Artık kendim için değil de,
Onlar için çalışan, koşturan birisiydim.

Burada 2 seneye yakın sosyal medyayı hayatımdan çıkarınca,
Keşif duygum tamamen kendimle ilgili oldu.
Her gün sokağa çıktığımda farklı şeyler görüyorum.
Farklı mahalleler, farklı sokaklar, farklı semtler.
Ve her şeyi kendim için yaşıyorum.
Tabii ki arada beğendiklerimi, tek sosyal medyam olan LinkedIN’de paylaşıyorum yine,
Ama bu sefer hedefim,
Onlara da Afrika’yı tanıtmak, buralardaki yaşamı onların görmesini de sağlamak.

Binlerce fotoğraf ve videom var, benden başkası görmüyor, bilmiyor.

İstanbul’da Alaşehir’de Andromeda Residence’da 30 katlı binanın 10. katında yaşarken,
1 hafta hiç evden çıkmadığım oluyordu,
Keşif duygum tamamen kaybolmuştu.
Sosyal Medya ve Netflix ve İş üçgenine mahkum yaşıyordum.
Körelmiş bir keşfetme hissi vardı,
Neyi keşfedecektim? Otur sosyal medya ile , Netflix ile zaman geçir.

Burada yaşamaya başlayınca anladım ki,
Beni en mutlu eden şeylerin başında,
Bu Keşfetme duygumu tekrar kazanmam.

Cumartesi ve Pazar günlerini iple çekiyorum.
O kadar çok keşfedilecek sokak, cadde, dükkan, çocuk ve insan var ki,

Burada her anınız farklı,
Gördüğünüz, yaşadığınız, tanıştığınız, sohbet ettiğiniz her şey,
Size bir şeyler katıyor.
Güzel insanlar ile birlikte olmak,
Birbirine çok saygılı, birbirine hiç karışmayan, hiç kavga etmeyen,
İnsanların olduğu bir yerde yaşıyorsunuz.
Ve bakıyorsunuz ki,
YAŞAM, gerçek yaşam o ortamda,
Sosyal Medyada değil.

Neyse,
Yürüyüşe çıkacağım da,
Bir yazı yazayım dedim,
Uzadıkça uzadı 🙂
Çünkü serde gevezelik var :))))

Ben yürüyüşüme kaçayım,
Sizlere de çok keyifli ve bol dinlenceli bir gün dileyeyim.
Sevgi ve Saygılarımla,