Sene 1974
Kandıra Lisesi 2. sınıftayım.
Çocuğuz daha,
Kandıra o zaman 10.000 kişinin yaşadığı,
Kocaeli’nin bir ilçesi.
Sokaklardayız hep,
Sokağımızda da köpekler var, kediler var,
Hepimiz onlarla iç içe yaşıyoruz,
Bildiğimiz sokak köpekleri yani..
Bir akşam biraz geç vakti, hava kararmış,
Çarşıdan eve dönüyorum,
Bir boş arsa var oradan geçeceğim,
O arsanın sonu da bizim evler var.
Arsada boş alanda yürürken,
Birden etrafımda 3 4 tane yabancı köpek belirdi.
Etrafımdalar bir şey yapmıyorlar ama hiçbirisini tanımıyorum.
Çok korktuğumu söyleyebilirim.
Ama yürümeye devam ettim.
Yolun yarısına geldim,
Baktım bana doğru bizim sokağımızın köpeği geliyor.
Geldi geldi benim yanımda durdu.
Diğer köpekler ona bakıyor,
O diğer köpeklere bakıyor,
Hiç havlama yok, bir şey yok,
Birkaç dakika bu bakışmalar sürdü.
Bu arada ben de yavaş yavaş ilerliyorum.
O yabancı köpekler döndüler başka yöne koştular,
Bizim sokağımızın köpeği yanımda benimle eve kadar yürüdü.
Bunu hayatım boyunca unutmadım,
Daha çocuğum, Allah korusun o yabancı köpekler bir şey yapsa,
Belki çok ciddi yaralanabilirdim.
Ama o sokağımızın köpeğinin bir gelişi ve beni koruması vardı ki,
Anlatamam size o anı.
Bu güzel canları öldürmeyelim.
Onlarsız bir hayat düşünemiyorum.
Bakın kediden, köpekten korkmayı anlarım,
Yanaşamamayı, sevememeyi anlarım.
Ama bir insan HAYVANLARDAN nefret ediyorsa,
İşte o insanı anlayamam, sevemem, hayatıma alamam.
YORUMUZU BIRAKIN
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.