Mavi Yaka

Sevgili Dr. Suat Soylu, PhD‘dan yine muhteşem tespitler.

Kendimin yaşadığı bir örneği anlatayım.

Sevgili İş Ortağım Emre Bese ile her gün mutlaka bir kez konuşuruz.
Önce biraz iş konuşuruz,
Sonra biraz Türkiye, biraz gelecekten bahsederiz.

Geçenlerde bir gün aradığında,
Haluk Abi dedi,
Orada Kaynakçı bulabilir miyiz?

Ben bu soruyu,
İş için buraya geldiğinde, kaynakçı varsa, bulabilirsek, ben oraya getirmeyeyim gibi algıladım doğal olarak.

Tabii dedim, burada da kaynak işi yapan onlarca insan vardır, mutlaka buluruz.

Yok abi dedi,
Türkiye’de çalışmak isteyen kaynakçı bulabilir miyiz?
Biz burada bulamıyoruz da…

Şaşırdım,
208 Üniversitesi olan Türkiye’de,
İş İnsanı, Sanayici, Fabrikası olan birisi KAYNAK USTASI bulamıyor.
Afrika’dan Kaynak Ustası getirtmek istiyor.

Enis buraya geldiğinde onu gezdirirken,
Bir ara Abi dur dedi. Durduk.
Baktım devasa bir İş Makinesinin fotoğrafını çekiyor.
Çektikten sonra,
Gördün mü dedi.
Makineyi gördüm evet,
Yok dedi bu iş makinesini kullanan kadındı.

O zaman dikkat ettim,
Evet bir kadın kullanıyordu bu devasa makineyi.

Yani diyeceğim,
Eğer gelişim üniversite açmakla olsaydı,
Bugün bizim çok farklı yerlerde olmamız gerekiyordu.

Geçenlerde bir arkadaşım paylamıştı,
Dönerci, Dövizci ve birkaç mağaza arasına bir Üniversite sıkıştırılmış.
Minnacık bir yer.

Artık USTA bulmak kolay değil gerçekten.
Alaylı, tecrübeli ustalara ulaşmak zor.

Peki çözüm?
MESLEK okullarına çok daha fazla yatırım yapılmalı.
AKADEMİLER Seviyesinde meslek okulları olmalı.

Burada Abidjan’da bile 5 6 tane Meslek Okulu var.
Ama Üniversite 2 3 tane.

Biz hala Tarikat ve Cemaatler ile protokoller imzalamaya devam edelim.
Bakalım ne faydasını göreceğiz.

Çok güzel bir konuya temas etmiş sevgili Suat.