İsraf

Ne kadar dikkat etsem de,
Hayır yapmadım, yapmıyorum desem de,
Mutlaka yapmışımdır.

İsraf

Mutlaka birçok yemek söyleyip,
Yarısını yemeden kalkmışımdır.

Mutlaka gereğinden fazla alıp,
Birçoğunu masada bırakıp gitmişimdir.

Hele hele alkollü ortamlarda..

Afrika’ya gelip burada yaşamaya başlayınca,
Belki ilk zamanlar da öyleydi.
Sonra yavaş yavaş
Dikkatimi çekmeye başladı.

Masadan kalkarken masada ne kalıyorsa,
Lokal arkadaşlarımız hepsini paket yaptırıp, evlerine götürüyordu.
Masada ayrılırken en ufak bir şey kalmıyordu.

Başlarda paket yaptırıp,
Güvenliğe veya birilerine vermeye utanıyordum.
Sanki hani benden kalanı sana getirdim dermişim gibi geliyordu.

Ama vermeye başladıkça,
O insanlardan aldığım tepki beni çok şaşırtmıştı.

Sonra alıştım,
Masada kaç kişi olursak olalım,
Kalan bir şey varsa mutlaka paket yaptırıp,
Sokağa çıktığımızda vermeye başladım.

Burada İSRAF yok mu derseniz,
Var,
Dünyanın her tarafında olduğu gibi.
Ama bu israfı Afrika halkı yapmıyor.
Yine bizler yapıyoruz,

Bir yabancı arkadaşım gelmişti,
Pizza yedik, şarap içtik,
Pizzalarımızdan iki parça kalınca,
Ben paket yaptırtacağım dedim,
Arkadaşım aa benimkini de al, ben yiyemeyeceğim deyince,
Kendim içim değil, dağıtmak için dedim,
Onunkini de paket yaptırdık.

Yani özetle diyeceğim,
Afrika insanı İSRAF kelimesini bilmiyor, yaşamıyor.
Çünkü hiçbir zaman çok çok sahip olmamışlar ki,
İsraf etsinler, yemesinler, yarım bıraksınlar.

Ben israf etmemeyi açıkçası,
63 yaşında Afrika’da öğrendim tam olarak.
Bundan da o kadar mutluyum ki,

Artık bir pizza yemeye gittiğimde,
En büyük boy söylüyorum,
Yarısını yiyorum, yarısını paket yaptırıyorum.
O akşam gördüğüm bir güvenlik veya ihtiyacı olana da paketi veriyorum.
Pizzayı paylaşıyoruz yani.

Ülkemde maalesef şu her şey dahillerde olan İsrafı düşününce,
Bu yeni edindiğim israftan kaçma durumunu çok beğenmiş durumdayım.

Sevgilerimle,