Şunu bir kez daha anladım ki, kendi ülkemde yaşarken yazdığım yazılarda yaşadığımız olayları anlatırken üzülüyorum.
Ama aynı yazımı bir medeni ülkede yazarsam çok daha fazla üzülüyorum.
Sanırım psikolojik bir durum.
Sabah erken uyandım, biraz da Şampiyonluk var, neler yazılmış, heyecanla onları okuyacağım diye gazeteleri okumaya başlarken, daha Hürriyet’in birinci sayfasında öyle kalıyorum.
Yazıp yazmamak konusunda, gazeteyi okumak ve okumamak arasında gidip geliyorum.
Bütün günümü, neşemi, pozitif enerjimi yok edecek bu haber ile güne başlayıp başlamamayı düşünüyorum.
Ama bu haberi yazmak zorunda hissediyorum kendimi, bir tek benim İSYANIM değil, okuyan arkadaşlarımın da İSYAN etmesini istiyorum.
Diyarbakır’da bir sapık….42 yaşında.
Facebook üzerinden 14 15 yaşlarında 3 tane kız çocuğu ile sohbet ediyor, sizlere İngilizce dersi vereyim, ben subayım diyor. Kızlar evine gelince, porno film, alkol, uyuşturucu şu bu …
Sonra kızlar bunu öğretmenleri ile paylaşınca 41 yaşındaki bu zat yakalanıyor, evi aranıyor, porno filmler bulunuyor, kızlar ile yazışmaları bulunuyor.
150 yıl hapis isteniyor, ” Kız çocukların ruh sağlığı bozulmuştur ” diye 2 kez rapor çıkıyor.
Ama ortaya bir SAVCI çıkıyor.
Yeni rapor istiyor, bu sefer Dicle Üniversitesi, ” Yok, kızlarda bir şey yok, ruh sağlıkları yerindedir ” diyor.
Bunun üzerine yine bu Savcı, ” 14 15 yaşındaki bu kızların KENDİ RIZALARI var, olay basit bir Cinsel istismardır, ruh sağlıklarında da bir terslik yoktur ” diyor ve 150 yıl hapis cezasını 3,5 yıla çekiyor.
Yazıklar olsun diyeceğim sadece, bir SAVCI oğlu olarak utandım.
Bu nasıl bir bakış açısıdır, nasıl bir ADALET anlayışıdır, nasıl bu kadar rahat bu kararları alabiliyorlar.
Allah korusun bu kızlar sizin, benim, arkadaşlarınızın kızları olabilirlerdi. Bırakın onu, bu savcının, hakimin kızları olabilirlerdi. O zaman aynı kararı verirler miydi?
İyi Hal indirimi uygulamalarının artık insanlara gına getirdiği bu ülkede, Gözümüzün içine baka baka bu kararları alabiliyorlar ve biz sadece burada yazıp çizmekten öte bir şey yapamıyoruz.
Çaresizlik bu olsa gerek.
Bu olayları okuyup, CEZASI olmayan suçlara, hele ki cinsel istismarcılara, SAPIKlara PRİM veren bu bakış açısıyla bizim bir arpa boyu yol gitmemiz mümkün değil.
Gününüz güzel geçsin diyeceğim ama bu çok samimi olmayacak, MEDENİ bir ülke olamadık, olamayacağız….
Sevgiler & Saygılar
YORUMUZU BIRAKIN
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.