Bugün 23 Aralık, aslında hiç unutulmayan ve ASLA da unutulmayacak bir gün.
Bugün KUBİLAY’ın şehit edildiği gün. Gerici, Yobazların ayak kaldırdığı bir gün.
Bilenler biliyor, ama bilmeyenler için şöyle kısa bir anımsatma yapalım mı?
Tam adı Mustafa Fehmi Kubilay.
1906 da doğmuş, öğretmen.
1930 senesinde de 24 yaşında bir asteğmen.
Yaşadığı ve görev yaptığı yer Menemen – bugün o taraflara giderseniz anısına dikilen anıtına gidin.
24 Aralık 1930 tarihinde Şeyh Esat’ın Manisa’da Nakşibendi tarikatını yaymakla görevlendirdiği Laz İbrahim tarafından yönlendirilen, Manisa tarafından gelen çember sakallı, sarıklı ve cüppeli dördü silahlı 6 kişi, 23 Aralık 1930’da sabah namazından sonra camiden aldıkları Yeşil Sancağı yola dikerek silah zoruyla etraflarına adam toplamaya çalışırlar.
Arkalarında 70 bin kişilik Halife ordusu olduğunu, öğle saatlerine kadar şeriat bayrağı altında toplanmayanların kılıçtan geçirileceğini söyleyerek HALKI korkuturlar.
Camideki yeşil bayrağı alıp uzun bir sopaya takarlar ve Menemen şehir meydanında kazdıkları bir çukura dikerler.
Bayrağın çevresinde dönmeye, tekbir getirmeye, zikretmeye ve “Şapka giyen kafirdir! Yakında yine şeriata dönülecektir.” diyerek bir isyan hareketi başlatmak isterler.
Olayların ilçedeki askeri birlikte duyulmasıyla, bir bilgiye göre; alay komutanı, Asteğmen Kubilay’ı olay yerine gönderdi.
Kubilay bu hareketi bastırmak için bir manga askerle olay yerine gelir. Askerlerin yanından ayrılarak tek başına onların arasına girip teslim olmalarını ister.
Onlardan biri ateş ederek Kubilay’ı yaralar. Karşıdan bunu gören askerler ateş açarlar ama tüfeklerinde öldürücü etkisi olmayan manevra fişekleri vardır. Derviş Mehmet “bana kurşun işlemiyor” diyerek halkı kandırmaya çalışır.
Kubilay yaralı halde cami avlusuna sığındıysa da, Derviş Mehmet ve arkadaşları gelir ve Derviş Mehmet, çantasını açıp testere ağızlı bağ bıçağını çıkararak, yaralı Asteğmen Kubilay’ın başını kesti.
Kesik başı yeşil bayrağın sopasına dikmeye çalışırlar ama başaramazlar.
Birisi ip getirir ve Kubilay’ın başı yeşil bayrağın dikili olduğu sopaya iple bağlanır.
Olay yerine yetişen Bekçi Hasan ve arkadaşının yardımına koşan Bekçi Şevki de açılan ateş sonucu öldürülür.
Ve olay Mustafa Kemal’e bildirildiğinde, çok üzülen Mustafa kemal – kimi anılara göre – Yakın o Menemeni, Silin o yeri haritadan – gibi söylemlerde bulunur. Menemen’de Sıkıyönetim ilan edilir ve sorumluları tek tek bulunup idam edilir.
,
İşte irticacılara, şeriat yanlılarına korkmadan direnen ve canından olan 24 yaşında gencecik bir askerdir Kubilay.
İşte o cesareti yüzünden, o vahşi katillere karşı duran ve o yüzden de 85 yıldır unutulmayan bir isim.
Nur içinde yatsın …..
YORUMUZU BIRAKIN
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.