Atatürk ve Ankara Sineması – Cemil Filmer

Ankara’da bir sineması var
Adı
Ankara Sineması

Atatürk’te haberdar Cemil ve eşi Sabahat Hanım’dan.
Arada görüşüyorlar.
Atatürk Cemil’den çok memnun
Sinema hayatının devam etmesi gerektiğini söylüyor hep.
Destekliyor.

Yine sabah bir köşk ziyaretinde
Cepheden yeni gelen sahneler olduğunu söylüyor
Ama bahçede kurulan ekranda
Çok güzel gözükmeyeceğini söyleyip
Atatük’ü
Ankara sinemasına davet ediyor.

Atatürk tamam diyor.
Yaverini çağırıyor, programına bakıyor.
Bazılarını erteliyor.
Tamam diyor, bugün saat 3 te sinemada seyredelim.

Cemil o heyecanla sinemaya koşuyor.
Yollardaki karakollara haber veriyor.
Atatürk Ankara sinemasına film seyretmeye gelecek.
Önlem alın diyor.

Tabii çok kıs zamanda
Halk Atatürk’Ün Ankara sinemasına geleceğini duyunca
Sinemaya kadar bütün yolları dolduruyor.
Kadınlar, erkekler, bayraklar.

Sinemanın önü ise mahşeri kalabalık.
Atatürk’ün arabası yol başında görülünce
Kıyamet kopuyor.

Atatürk sinemanın kapısında arabadan iniyor.
Cemil kapıda karşılıyor Atatürk’ü
Beraberce sinemaya giriyorlar.

Balkonda hazırlanan yere geçiyor.
Salona göz atıyor.

Cemil diyor.
Neden hiç kadın yok salonda?

Cemil
Paşam kadınlara sadece Salı günü özel gösterim yapıyoruz diyor.

Atatürk çenesini sıvazlıyor.
Yaverini çağırıyor.

Dışarıdaki diyor
Kadınları içeriye alın.
Onlar da seyretsinler.

Hemen ayarlama yapılıyor.
Dışarıda bekleyen kadınların bir bölümü
Salonda ilk defa erkekler ile beraber film seyrediyorlar.

Kaynak :
Cemil Filmer, Hatıralar, İstanbul 1984,
s. 124–126.