Alkol ve Afrika

Hayatımın çok uzun bir dönemimde ALKOL tükettim.
15 16 yaşlarında Kandıra’da tanışmıştım meyhaneler ile.
Sonra Ortaköy ve Ataşehir’deki yaşamım,
Özellikle 12 yıl Ortaköy alkolde doruk noktamdı.

Sonra Bodrum yaşamım, 4 sene,
Neredeyse her gece içmek…

Rakıyı, Şarabı, Viskiyi, Cini severim.
Güzel de içerim,
Kolay kolay sarhoş olmam.

Afrika’ya geldikten sonra,
İlk birkaç ay rakı ve şarap devam etti.
Daha sonra bir durulma dönemi,

Bira hiç sevmem, kolay kolay veya mecbur kalmadıkça da içmem.
Burada birkaç kez bira içtim.

Rakı sadece arkadaşlarımızla buluştuğumuzda içtim.

Sonra yavaş yavaş alkolün yerini,
Farklı şeyler doldurmaya başladı.
Uzaklaştım ama nasıl bir uzaklaşma,
Aylarca ağzıma alkol değmedi.

Bu biraz da ortamımdan kaynaklı tabii,
İstanbul’da alkolü seven o kadar çok arkadaşım var ki,
Çıktık mı içiyoruz doğal olarak.

Burada bira içmeyince,
Arkadaş sayısı kısıtlı olunca,
Alkol de olmuyor.

Sonra aylarca alkol almadığım oldu.
2 senede 20 şer günden 2 kez Türkiye’ye geldim,
Alkollü geçen gece sayım 40 günde 10 günü geçmez.

22 Eylül’de döndüm buraya,
Bugün 11 Şubat

Birkaç kez rakı içmişim, o da ya arkadaşlarımla, ya da Misafir gelmiş, onu götürmüşüm.

Onun dışında birkaç bira..

Bunu anlatmamın sebebi şu,
Alkol büyük ölçüde arkadaş gerektiriyor, sohbet gerektiriyor.
Alkol almadan sanki eğlenemeyeceğim gibi düşünürdüm.

Şu anda alkol tüketimim sıfıra yakın,
Ama çok eğleniyorum, mutluyum ve yaşamımdaki farklılıklara daha değişik bir gözle bakıyorum.

Artık İstanbul’a gittiğimde de aramıyorum.
Kız kardeşim bile hayret etmişti.
Abi biz seni evde hiç göremeyiz diye düşünüyorduk,
Sen evden çıkmıyorsun, ne oldu sana böyle demişti :)))

Sanırım Afrika’nın bana bir faydası da,
Alkol olmadan da hayattan büyük bir keyif alabileceğimi göstermesi oldu.

Hala alkolü çok seviyorum,
Ama artık hani moda terimle,
Sosyal bir içiciyim artık.