Afrika’da çocuk sevmek ve fotoğraf

“Renk , dil , millet ve inanç gözetmeksizin sarılabilmek birbirine…Yeşertmek insanlığı heryerde…”
iyi haftalar Haluk abi oradaki kardeşlere de selamlar.

Sevgili Zafer METE
Sabah Günaydınıma böyle sıcacık bir mesaj yazınca
Bir konuya değinmek istedim.

Bilirsiniz, bizler sıcak insanlarız.
Çocukları çok severiz,
Minik bir şeyler görünce
Bayılırız sevmeye.

Ama artık böyle şeyler yapamıyoruz,
Çünkü yanlış anlaşılacağından o kadar korkuyoruz ki,

Hele Avrupa’ya gidin,
Sevimli bir miniği sevmek isteyin,
Asla izin vermezler,

Venedik’te dolaşırken o teknelerde,
Bir minik yavru görmüştüm,
Ama nasıl güzel, nasıl tatlı,
Annesinin kucağında,
İzin verirseniz fotoğrafını çekebilir miyim dedim,
Hayır dedi annesi, izin vermedi.

Aynı şekilde,
Singapur’da bir parkta minicik bebişleri getirmişler, oynuyorlar.
Uzaktan yanlarına bile yaklaşmadan fotoğraf çekeyim dedim.
Bir kadın koştu geldi, ne yapıyorsunuz dedi.
Dedim fotoğraflarını çekiyorum, uzaktan.
Çekemezsiniz, bunun için Devletten izin almanız lazım, var mı böyle bir izniniz dedi.

Yani diyeceğim,
Dünyanın birçok ülkesinde halk çocuk konusunda Paranoyak olmuş durumda ki
Bunu eleştirmeyeceğim, çünkü onları haklı çıkaracak çok örnek var.

Ancak Afrika’da bu pek öyle değil.
Yolda bir minik mi gördünüz,
Sevebilirsiniz, izin isterseniz yüzde doksan dokuz izin verilir.

Olaylara, insanlara yaklaşımları çok farklı,
Bakış açıları çok farklı,
Seni bir SAPIK gibi görmüyor,
Öncelikle insan olarak görüyor.

Sonra da senin o fotoğrafını güzelleştirmek için
Pozlar veriyorlar,
Hepsinden önemlisi,
O güzel gülümsemelerini yerleştiriyorlar yüzlerine.

O yüzden çocuklarla, gençlerle çokça fotoğrafım var,
Belki Avrupa – Afrika farkı,
Bilemiyorum.

Not: Mesela bu fotoğrafta en arkadaki kişi ANNE, sahilde eğleniyorlardı. Ben de en öndeki ufaklığı severken, anneye fotoğraf çekebilir miyim diye sordum, o da hadi hep beraber dedi. Ortaya bu kare çıktı.