Sevgili Yucel Karadeniz‘in aşağıdaki yazısı beni gülümsetti 🙂
Sene 1986 Mart
Netaş’ta işe girdim,
ETAS denen Acil Teknik Servis Yardım bölümüne mühendis olarak başladım.
DMS Sayısal santrallarına destek vereceğiz.
Hemen eğtimler şu bu.
1986 Temmuz
Evlendim ama nasıl bir evlenme,
Nikahımdan bir gün öncesine kadar Eskişehir’de görevdeydim.
Evimin eşyalarını ben eve girdiğimde gördüm,
Davetiyelerimi arkadaşlarım dağıttı.
1986 Eylül,
Müdürüm çağırdı, Haluk BCS22 için seni seçtik,
Ottawa / Kanada’ya gidiyorsun.
Hazırlığını yap.
27 yaşındayım ve daha 3 aylık evliyim 🙂
Ve 1986 Eylül sonu Ottawa’ya gittim.
Havaalanında kar başladı.
Uzatmayayım 6 ay kaldım Ottawa’da.
Ama kar hiç gitmedi, neredeyse her gün yağdı.
6 ay her taraf hep bembeyazdı.
Mart başı Haluk dönüyorsun dediler.
Tamam dedim,
Nasıl seviniyorum ülkeme dönüyorum diye,
Kardan bıkmışım, her gün beyaz görmekten bıkmışım.
Ve 3 Mart 1987
Ottawa’dan uçak kalktı.
O zamanlar tabii internet, cep telefonu falan yok,
Türkiye’de ne oluyor bitiyor bilmiyoruz pek.
4 Mart 1987
Atatürk havalimanında kar kalınlığı 1 metreyi bulmuş iyi mi 🙂
Yani şaka gibiydi,
Sen 6 ay karla yaşa ve tam döndüğün gün,
Türkiye hiç yaşamadığı bir kar yağışı yaşasın.
Havaalanından eve nasıl geldiğimi anlatamam.
Günlerce de işe gidemedik.
Şimdi konunun kıssadan hissesi,
Aşağıdaki yazıyı yazan
Yucel Karadeniz
O bahsettiği okulunu bitirdikten sonra
Netaş’a geldi ve Netaş’ta birlikte çalıştık :))
Nereden nereye değil mi :))))
YORUMUZU BIRAKIN
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.