Türkiye seyahatim

Bu sene sonunda Abidjan’da 3. senemi dolduracağım.
Geçtiğimiz 2 senede sadece 2 kere gelebildim,
Artık Şafak yazarken,
Bugün 12 yazınca, ister istemez içimi heyecan kaplıyor.
En son geçen sene Eylül’de gelmiştim.
Şimdi artık resmen gün sayıyorum,
Her sabah kalktığımda artık bugün de biter, bir gün daha eksilecek bugün diyorum.

Açıkçası aman ülkemi çok özledim,
Gider gitmez taşını toprağını öpeyim modunda değilim,
En çok başta Canım Annem ve ailemi özledim.
Sonra kankamı ve yakın arkadaşlarımı özledim.
Sonra da görüşeceğimiz,
Tanıdığım, tanımadığım arkadaşlarımla randevularımızı gerçekleştireceğiz.

En sona İŞi bıraktım.
Şimdiden kararlaştırdığımız ve ayarladığımız toplantılarım var,
Oradayken de zaman buldukça görüşmek isteyen olursa ayarlamaya çalışacağım doğal olarak.

Kendime sordum,
Peki Halukcum, yemek olarak en çok neyi özledin diye,
Kokoreç & Midye yanıtı geldi.

Et, Tavuk, Balık, Kebap, Döner
Aynı lezzette olmasa da, burada da var,
Rakımız da var,
Deniz ürünleri dolu,
Sulu yemekler, kısır falan burada kendim yapıyorum,

Ama
Kokoreç ve midye şu anda bir numaraya oturmuş durumda..

İstanbul’u özledim özlemesine ama o kadar çok video seyrettim ki,
Artık benim özlediğim İstanbul bu İstanbul mu,
Çok emin değilim,
Her taraf mülteci dolmuş, sokaklar caddeler
Hele en sevdiğim Ortaköy..

Bu sefer İzmir ve Ankara planlarım da var,
Ama Eskişehir’e de söz verdim, mutlaka bir gün gidip geleceğim.

Yani dostlarım,
Planlar hazır da,
Bir 12 gün daha geçmesi gerekiyor 🙂

Sonra
İstanbul ve kavuşma …

Sevgilerimle,