Niye Corona’yı yazmıyorum…

Yazdığım zaman
Güzel şeyler yazmak istiyorum.

Ne bileyim.
Hani vefatların azaldığı
Her gün kaç kişi öldü acaba diye merak etmediğimiz
İyileşenler sayısında artış..
Veya ilaç bulundu.
Veya şu günden sonra normal yaşama dönüyoruz.

Bir şey bekliyorum artık.
Değişik bir şey.
Bize umut verecek bir şey.
Bizleri mutlu edecek bir şey.

Yoksa her gün aynı şeyleri yaşıyoruz.
Bugün şu kadar test yaptık
Vaka oranı şu, şu kadar vefatımız var.

Şaka gibi ama maalesef öyle
Günde 100 150 vefata
Sevinme noktasındayız neredeyse.

Her gün 100 ailenin acısını
Taşıyoruz ve maalesef bu birkaç dakika sürüyor.

Tamam diyorsun
Başka haberlere bakayım yazayım..

Salda gölü haberini okuyorsun.
Arkasından tecavüzcülerin, işkencecilerin salındığını okuyorsun.

İyice sinir bozucu…

Başka haber diyorsun
Dolar 7 liraya, Euro 8 liraya altın 500 liraya koşuyor.
Ekonomi batmış..
İşsizlik, işten çıkartmalar..

Yani
Neresinde tutsan
Güzel yazacak bir şey bulamıyorsun.

O zaman milletin moralini bozmanın anlamı yok.

Kendi haline bırak diyorsun kendini.

Herkesin kendi hali farklı.
Ben dizi ve sinemada buluyorum kendi halimi.

Bir uzayda olıuyorum.
Bir deniz kenarında..
Bazen dedektif oluyorum
Bazen ajan

En azından bu anlamsız dünyadan bir nebze uzaklaşıyorum.

O yüzden yazmıyorum
Ya da yazamıyorum.