Size bugün DEV bir insanın hikayesini kendi tarzımda anlatacağım….
Adı Ali Şamil ….
Cüce… Boyu BİR metre 10 santim ..
Birileri onu Enver Paşa’ya hediye etmiş ..
Saraya vermişler, SOYTARILIK yapsın, tuhaf kıyafetler giysin, kadınları ve çocukları eğlendirsin diye ..
Öyle ki, elden ele dolaştırılan bir adam, Birinci Dünya savaşı sırasında Enver paşa, onu Vahdettin’in kızı Ulviye Sultan’ı güldürsün diye sarayın emrine vermiş..
Müthiş zeki, esprili birisi ..
Burada hayatı değişmeye başlamış Ali Şamil’in ..
Ulviye Hanım’ın eşi İsmail Hakkı Bey, Aliş Şamil’i çok sevmiş …
Onunla arkadaş olmuş, hatta tavla arkadaşı yapmış kendisini …
Gel zaman git zaman Yurtseverlerin Mustafa Kemal bünyesinde faaliyetleri başlamış, Padişahın damadı, Ali Şamil’in tavla arkadaşı İsmail Hakkı Bey’de bu yurtseverlerden birisi …
Mustafa Kemal’e katılmak için hazırlıklar yaparken, bu niyetini Padişahın kızı olan eşinden bile saklıyormuş … Bir gün tavla oynarken Ali Şamil’e bahsetmiş ve kimseye söylememesini istemiş…
Ali Şamil ile vedalaşırken, hiç beklemediği bir tepkiyle karşılaşmış ..
” Ya beni de götürürsün, ya da niyetini Sultan’a anlatır, senin de gitmeni engellerim “
İsmail Hakkı Bey karşısına dikilen küçücük bedende dağ gibi bir adama bakmış, sarılmışlar.
İsmail Hakkı Bey ve Ali Şamil, o rahat yaşamı bırakıp, üç yıl sürecek meşakkatli bir çadır hayatına doğru ilk adımlarını atmışlar.
Sahte hüviyet ve köylü elbiseleriyle İngilizlerin kontrolünü aşıp Adapazarı’na kadar gelmişler.
Mustafa Kemal ikilinin hikayesini duymuş ve onların Ankara’ya gelmesini istemiş. Bir evde Mustafa Kemal ile buluşmuşlar, Mustafa Kemal onlarla hem sohbet etmiş, hem kadeh tokuşturmuş …
Ankara’da İsmail Hakkı Bey’e büro işi vermişler ama o reddetmiş ve cephede görev almış. Aynı şekilde Ali Şamil de …
Kendisine bir er elbisesi bulmuş bunu boyuna göre yaptırmış ve Kurtuluş Savaşı’nın zorlu mücadelesine girmiş ..
9 Eylül’de girdiği İzmir’den ayrılmak istememiş ve Basmane Garı’nda memur olmuş ..
Yaşamının daha sonraki yıllarını İzmir’de geçirmiş. İki kez evlenip boşanmış ve İzmir’de hayata gözlerini yummuş …
Ne insanlar yaşamış, ne cesaretli, ne şerefli insanlar ..
Bu ÜLKE öyle kolay kurulmadı, ne Ali Şamil’ler, ne İsmail Hakkı’lar …
Okumaktan keyif alacağını düşündüğünüz, sadece okumakla değil, okutmaya da yardımcı olmanız dileğimle …
Çünkü ben bu HİKAYEYİ okuyarak ÖĞRENDİM, belki sizler de OKUDUNUZ ve öğrendiniz…
O zaman ne yapacağınızı biliyorsunuz değil mi …
Sevgi ve Saygılarımla,
YORUMUZU BIRAKIN
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.