Hayatlara dokunabilmek

Geçenlerde sevgili Toprak Atasayar
Genç bir kızın nasıl işi kaptığını anlatmıştı.

Tam olarak benzemese de,
Ben de bir örnek anlatayım.

Buraya Genel Müdür olarak geldiğimde,
Asistan arayışı içindeyiz,
İlan verdik, birçok başvuru oldu.
Aralarından seçtik, görüşmeye çağırdık.

Gelenler içinde,
İngilizcesi çok iyi olmayan, çok sevimli, sıcacık gülen bir genç kız var.
İşi de öylesine istiyor ki,
Ama o zamanlar bizim İngilizce bilen birisine çok ihtiyacımız var.

Bak dedim,
Sen İngilizceni geliştir, diğer her şeyin tamam,
O zaman göreceksin çok daha güzel işler senin için hazır olacak.

Aradan sanıyorum yaklaşık 8 9 ay geçti,
Bir gün whatsapp’ıma bir mesaj geldi.

Baktım Gana’dan,
O genç kız,
Yazmış,
Sizinle görüştükten sonra ailemle de konuştum,
İngilizcemi geliştirmek için Gana’ya geldim,
Burada bir lisan okuluna devam ediyorum.
Çok iyi yaptığımı düşünüyorum,
Tavsiyenize çok teşekkür ederim.

Sonra ben Gana’ya gittim,
Aradım, akşam yemeğe davet ettim.
Kırmadı beni, geldi yemeğe.
Sohbet ettik.

Baktım o utangaç, konuşamayan genç kız,
Kendine çok güvenen ve İngilizcesini çok geliştirmiş bir genç kız olmuş.
Okulum bittiğinde, daha da iyi olacak ve
Abidjan’a döneceğim dedi.

2 3 ay evvelde,
Abidjan’a döndüğünü, iş bulduğunu söyledi.
Şu anda hala o işinde çalışıyor.

Birilerinin hayatına dokunabilmek,
Gerçekten çok güzel bir duygu.