Harcırah

Ben 40+ yıllık profesyonel yaşamımın
Yaklaşık 25 30 senesini,
Teknik ve Operasyonlar Yöneticisi olarak geçirdiğim için,
Çalıştığım firmalarda,
En çok harcırah konusu sıkıntılı olurdu.

Elemanı bir şehre veya Yurt dışına göndereceksin.
Yediği içtiğine fiş alsın, fişi mi ödeyelim – veya fatura
Yoksa günlük bir miktar verelim, o ne isterse onu mu yesin içsin.

Her ikisinin de pratik hayatta artı ve eksilerini yaşadık.

Mesela,
Harcırah verdik, atıyorum günde 100 TL.
Ne için bu,
İş yapacak, yemeğini düzgün yesin içsin diye.

Sonra fark ettik ki,
O kişi o parayla yemek yemiyor,
Simit, sandviç yiyor,
Parayı da başka şeyler için harcıyor.
Tamam ama o zaman da sağlıklı beslenemiyor, sağlıklı çalışamıyor.

Yediğini, içtiğini ödeyelim dedik,
Bu sefer işi gücü bırakıp,
Gelen fişleri tek tek kontrol etmeye başladık,
Bira var mı, ne kadar yemiş, limiti aşmış mı?

Yani bu gerçekten zor bir iş,
Elemanlar harcırahı tercih ediyor doğal olarak,
Sonuçta oradan birkaç kuruş eline kalıyor.

Hadi yemek kartı verelim dedik,
Onunla marketten alışveriş yapanları gördük,
Yemek yemiyor, evine bir şeyler alıyor.

Son zamanlarda uzağım,
Şu anda çok gezen Satıcı & Teknik personele ne uygulanıyor bilmiyorum.
Ama ne uygularsanız uygulayın,
O çalışanın gerçek hakkı
ASLA tam verilmiyor.

Bazı şirketlerin yemek parası o zaman bile çok komik kalıyordu,
Şimdi kaç para, bir fikrim yok.

Ama Harcırah konusunu gerçekten merak ediyorum,
Doyurucu bir seviyede mi acaba?