Çocukluk zamanlarım..
O kadar meraklıyım ki ..
Bayılıyorum büyüklerin sohbetlerini dinlemeye..
Anneler, babalar konuşurken
Diplerinde dinliyorum,
Bazen dinlemekle kalmıyor
Söze bile karışıyorum..
Bir akşam
Rahmetli babacığım beni bir kenara çekiyor.
Anlatıyor,
Neden laflara karışmamam gerektiğini.
Sonra diyor ki..
Bak Haluk,
Gel dinle,
Ama ben sana beş kere beş kaç eder dedim mi
Konuşmaya karışmayacağını anlayacaksın
Anlaştık mı?
Beş kere Beş ..
Anlaşıldı..
Tabii çocukluk
ben dinlemeye ve karışmaya devam ediyorum..
Ama
Babamdan
Beş kere beş sorusunu duyduğumda
Hemen susuyorum.
O zamanlarda
Beni kırmadan,
İnsanların yanında küçük düşürmeden
Azarlamadan
Kızmadan
Nasıl güzel bir yöntem bulmuş değil mi?
Hayatım boyunca bunu unutmadım.
Ha ben uyguladım mı?
Hayır ..
Oğlum Hazar ile böyle bir şeye ihtiyacımız hiç olmadı ..
Ama çok keyifli bir anımdır
Paylaşmak istedim 🙂
YORUMUZU BIRAKIN
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.