Babalarımız

Nuri Bey o kadar güzel yazmış ki,
Paylaşmadan edemedim,
Çünkü ben de rahmetli babacığımı anımsadım.

Evlenip kendi evime geçene kadar ailemle yaşadım,
Sonra da babacığım vefat edene kadar düzenli olarak annemle babamın birlikte yaşadığı evi ve onları ziyaret ettim.

Babam bir memurdu sonuçta,
45 senelik Başsavcılıktan emekli bir memur.

Ama ben babamı inanın bana tüm yaşamım boyunca,
İki günlük sakalla hiç görmedim.
Buna Nuri Beyin bahsettiği gibi,
Hafta sonları dahil…

Her zaman tıraşını olur,
Emekli olduktan sonra bile kravatını takar öyle sokağa çıkardı.
Her zaman şık, her zaman tertemizdi, güzel kokardı, severdi parfüm sıkmayı falan.

Bizlerin zamanında BABALAR örnek alınırdı,
Her ne kadar annemizle daha iyi anlaşsak ve yakın olsak da,
Babamız gibi olmak isterdik…

Nuri Beyin yazısı beni o günlerime götürdü,
Sağ olun Nuri bey…