Abidjan’ın arka sokakları

Sevgili İbrahim Akyüz
Sabahki çocuklarla olan paylaşımıma
Şöyle bir yorum yapmış..

çok şekerler ya kendi çocuklarımızı düşününce nasıl gelecek kaygısı ile yaşıyoruz. düşünsene hep bir yarış atı yetiştirme hevesindeyiz. 12 yaşından itibaren hep bir sınava yetiştirme derdi vs. bu çocuklar çocukluklarını yaşıyor.

Bu yorumu görünce,
Ofisimin arkasındaki
Dinlenme ve Televizyon odama gittim.

Ofisimizin ön tarafı farklı,
Arka kısmı daha bir farklı.

Şimdi Aman Allahım buralarda mı yaşıyor da diyebilirsiniz.
Ama bu odadan her akşam sokağı seyrediyorum.
Yaşamları o kadar basit, sinir, stres olmadan bir yaşam ki…

O kadar çok çocuk var ki,
Maç yapanlar var,
Müzik zaten var,
Hafta sonları bangır bangır müzik açılıyor.
Ve o apartmanlarda oturanlar,
Genci yaşlısı,
Çıkıp evinin önünde, balkonlarda, sokakta
Dans ediyorlar.

Gecenin geç saatlerine kadar,
Çocuklar sokakta,
O çocukların neşesini görseniz,
İnanın bana kıskanırsınız.

Bir hafta sonu sizlere videoda çeker, paylaşırım.

Aynı heyecanı, eğlenceyi, o çocukların, gençlerin enerjisini,
Muhteşem rezidanslar, şahane apartmaların olduğu yerde göremiyorsunuz.

Yoksullar ama o yoksulluklarından dahi
Keyif almayı biliyorlar,
Bunun ASLA utanılmayacak şeyler olduğunun farkındalar.

İbrahim’in yazdığı şey,
Bana bunları anımsattı,
Ben de paylaşmak istedim.

Sevgilerimle,