39. yaşımda kendime sevdiklerimle zaman geçirmeyi hediye ettim. Doğum günümde işimden istifa ettim. Öğrencilik yıllarımdan bu yana ilk kez bu kadar uzun tatil yapıyorum. 40’a 1 kala hayatımı sorgulamaya, gideceğim yönü belirlemeye ve de kendimi dinlemeye ihtiyacım var. İsteyen herkesin de en az bir kere “zamanı durdurması” dileği ile…
Bu yazıyı okuyunca şunu düşündüm.
40 yaş çok ciddi bir sendrom yaşı …
Ben de 40 yaşımda kendimi sorgular buldum. Neden 39 38 35 değil bilmiyorum.
Sadece 40’lı yaşlara gelince yaşlanıyorum telaşese mi, yoksa o zamanlarda 40 yaşında olanlara AMCA dediğimiz için mi?
40 yaşında kendimi sorgular buldum, tabi birçok farklı nedenleri de var ama kendi hayatımı ciddi anlamda sorguladım ve gerekeni kendimce yaptım.
Hayatımı değiştirdim.
Boşandım, işimi değiştirdim, oturduğum evi, hatta yakayı değiştirdim. Kozyatağı’ndan Ortaköy’e geldim.
40 yıllık yaşamımda yan yana getirdiğim iki cümlelik bile yazılmış tek bir yazım yoktu. Kompozisyondan zar zor geçmiş, dil bilgisinden habersiz biriydim.
Tek başıma yaşamayı öğrendim.
Sonra oğlum benimle yaşamaya başladı, o güne kadar lay lay lom ve bohem bir Ortaköy yaşamı süren ben, üç yıl oğlumla yaşadım, o Sabancı Anadolu Lisesini bitirene kadar elimden geldiği kadar onunla ilgilendim.
Yemek yapmayı öğrendim, bulaşık yıkamayı, çamaşır, ütü…
Ama itiraf etmeliyim ki, o zamana kadar babalık yaptığımı düşünürken, ben gerçek babalığı, oğlumla yaşadığım o 3 senede öğrendim.
Hayatıma dokunan insanlar oldu, kadınlar oldu, benim de dokunduğum insanlar olmuştur.
40 yaşıma kadar hiç hayal kurmadığımı fark ettim. Ne olacağımı, ne yapacağımı düşünmemişim, sadece ayakta durmaya ve yaşamaya çalışmışım.
Bir tek şey için çaba gösterdim ÇÜNKÜ buna 40 yaşımı sorguladığımda karar vermiştim. MUTLU OLACAKTIM, kendimi mutlu edecek ve dünyaya POZİTİF bakacaktım.
Ben mutlu olursam, MUTLU EDERİM mantığını hiç bırakmadım.
Bugün yukarıda ki yazıyı okuyunca sizlere böyle bir yazı yazmak geldi içimden …
Bir yaşınız gelecek, bu 30 mu olur 40 mı 50 mi …
Ama sorgulayacaksınız kendinizi, ne yaptım ben şimdiye kadar, ne yapmak istiyorum, yapmak istediğim, yaşamak istediğim yaşam bu mu, hayallerimden hangilerini gerçekleştirdim?
Ve çok daha önemli bir soru ile karşılaşacaksınız kendiniz ile konuşurken …
MUTLU MUYUM?
Buna açık yüreklilikle, EVET diyorsanız, zaten yaşamınızda değiştirmeniz gereken, sorgulamanız gereken bir şey yoktur, afiyetle o mutluluğunuzu yaşayın …
Ama eğer bu soruya net bir yanıt veremiyorsanız….
Sorgulamaya bir an evvel başlayın, çünkü ZAMAN öyle büyük bir hızla akıp geçiyor ki …
Sevgilerimle,
YORUMUZU BIRAKIN
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.