Dunning – Kruger sendromu

Facebook’tan arkadaşım Sibel Keskinel dün bir şey paylaşmış sayfasında, ben de 19 saat sonra okudum, diyor ki;

“Dünyanın sorunu, akıllılar hep kuşku içindeyken aptalların küstahça kendilerinden emin olmalarıdır.”

Buna Dunning – Kruger Sendromu deniyormuş.

O kadar hoşuma gitti ki, neymiş bu sendrom dedim, biraz araştırayım, belki bir yazı çıkartırım, çünkü söz çok güzel ve doğru ve bunu ortaya çıkaranların da daha farklı görüşleri vardır, belki bir kaç tanesini daha öğreniriz diye düşündüm.

Vikipedi bu konuda çok güzel bilgilere sahip, bakın ne diyor;

” … Dunning-Kruger etkisi ya da Dunning-Kruger sendromu, Cornell Üniversitesi’nin iki psikoloğu Justin Kruger ve David Dunning’in tanımladığı bir algılamada yanlılık eğilimidir. Bu varsayımda iki bilim insanı, Türkçede “cahil cesareti” ile benzer “Yetkin olmayan insanlar, vardıkları yanlış sonuçlar ve talihsiz seçimlerin yanlışlığını anlayabilecek kapasiteye sahip değillerdir.” görüşünü savunmaktadır.”

Böylelikle adının nereden geldiğini öğrenmiş oldum öncelikle, iki psikologun isim bileşkesi.

Devam edelim …

Bu iki psikolog, bazı varsayımlarda bulunmuşlar, onlar da şöyle;

• Yetkin olmayan insanlar becerilerine aşırı değer biçme eğilimindedirler.

Ne kadar doğru bir varsayım değil mi? Hani cahil cesareti sözünü doğrular bir varsayım.

• Yetkin olmayan insanlar diğer insanlardaki gerçek beceriyi fark edememektedirler.

Bir başka mükemmel varsayım.

• Yetkin olmayan insanlar kendilerindeki yetersizliğin boyutunu görememektedirler.

Örneklerini çokça ve sıklıkla gördüğümüz bir durum.

• Eğer bu yetkin olmayan insanlar becerilerini geliştirmek üzere eğitilirlerse, geçmişteki eksikliklerini fark edip kabul etmektedirler.

İşte bunda biraz tereddütlüyüm ama psikologlar ile zıtlaşacak değilim, demek ki eğitimle her şey olabiliyor, sadece bu eğitimi kaç yaşından sonra vermemiz gerek acaba, bunu bilemedim.

Bu varsayımlardan yola çıkarak iki psikolog diyor ki ” Sonuç olarak insanlar, bir konu hakkında ne kadar az biliyorsa, o konu hakkındaki az olan bilgisi aslında ne kadar az bilgi sahibi olduğunu fark etmesini engellediği gibi, sanki konuyla ilgili her şeyi biliyormuşçasına bir özgüven kazandırmaktadır. ”

Araştırmanın sonunda şunu da öğreniyorum ki, bu sendromu destekleyen bazı yazarların söyledikleri şeyler de var ve bunlardan bir tanesi de Bertrand Russel’ın söylediği “Dünyanın sorunu, akıllılar hep kuşku içindeyken aptalların küstahça kendilerinden emin olmalarıdır.” sözü.

Bir şey daha öğrenmenin keyfiyle …

Sevgiler,